բարեխոսություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛχɔsutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեխօսութիւն
վանկեր՝ բա•րե•խո•սութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- բարեխոս լինելը, բարեխոսելը
- նպաստավոր միջնորդություն
- բարենպաստ, բարի խոսք մեկի մասին, միջնորդության բարի խոսքը ◆ Քո բարեխոսությունը հազիվ թե կարող էր խափանել կատարվող չարիքը։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- միջնորդություն, խնդրանք, բարեխոսանք (բարեխոսելը, միջնորդելը, բարենպաստ խոսք)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։