Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեսրտութիւն

վանկեր՝ բա•րե•ս(ը)ր•տութ•յուն

Ստուգաբանություն

բարեսիրտ լինելը, բարեհոգի լինելը ◆ Նա ինքը ետ չէր մնում բարեսրտությամբ։ (Պերճ Պռոշյան)
բարի գործ, արարք
տե՛ս բարեհոգություն

բարիություն, ազնվություն, վեհանձնություն, բարեսիրություն, բարեհոգություն, բարեմտություն, ազնվագոհություն, ազնվամտություն, ազնըվասրտություն, գթասրտություն, բարձրասրտություն, գթառատություն, լավամտություն, գթոտություն, բարեգթություն, անչարությունից, աննախանձություն, չարատեցություն (բարեսիրտ լինելը)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ geniality, benignity գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ добросердечные (ru) ‎(dobroserdečnyje), добродушные (ru) ‎(dobrodušnyje) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։