բարեսրտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛsɾtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեսրտութիւն
վանկեր՝ բա•րե•ս(ը)ր•տութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- բարեսիրտ լինելը, բարեհոգի լինելը ◆ Նա ինքը ետ չէր մնում բարեսրտությամբ։ (Պերճ Պռոշյան)
- բարի գործ, արարք
- տե՛ս բարեհոգություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- բարիություն, ազնվություն, վեհանձնություն, բարեսիրություն, բարեհոգություն, բարեմտություն, ազնվագոհություն, ազնվամտություն, ազնըվասրտություն, գթասրտություն, բարձրասրտություն, գթառատություն, լավամտություն, գթոտություն, բարեգթություն, անչարությունից, աննախանձություն, չարատեցություն (բարեսիրտ լինելը)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։