բարձրակետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈkɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարձրակէտ
վանկեր՝ բարձ•րա•կետ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
[լատ. culeu-բարձունք]
Գոյական
- բարձրագույն կետ, գագաթնակետ
- տե՛ս հեռակետ
- գագաթնակետ, դրամատուգիական և բեմական արվեստում ներկայացման կամ պիեսի կոնֆլիտկի զարգացման, գործողության լարման ամենաբարձր աստիճան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- գագաթնակետ, ծայրակետ, գագաթ, զենիթ (բարձր, բարձրագույն կետ)
- որևէ բանի զարգացման ամենաբարձր աստիճանը՝ կետը ◆ Րաֆֆու «Սամվելը» նրա գրական ստեղծագործության բարձրակետն է։ (Արսեն Տերտերյան) ◆ Մեծ դրամատիզմի է հասնում երաժշտությունը մշակման փուլում, իսկ բարձրակետում նորից լսում ենք մռայլ, ողբերգու մեղեդին։
- տե՛ս հեռակետ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։