Jump to content

բարձրաձիգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈd͡ziɡ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•ձիգ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. դեպի վեր ձգված, շատ բարձր ձգված, բարձրաբուն ◆ Փախստականներն անհետացան բարձրաձիգ եղեգների մեջ։ Վրթանես Փափազյան
  2. շատ բարձր նետող

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. բարձրակարկառ, բարձրամատույց (դեպի վեր ձգված)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]