Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•միտ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մեծամիտ, ինքնահավան, ամբարտավան, գոռոզ, հպարտ ◆ Երկնային պետության տերը՝ Շի-Հոանգ-Տի Բողդիխանը, երկնքի պես հպարտ ու

բարձրամիտ, նստել էր փղոսկրե գահույքի վրա։ ԱԵ Որը պոետ, որը մեծ փիլիսոփա, Բարձրամիտ են, աշուղի գիրք չե՛ն կարդա։ (Ջիվանի)

Բաղադրյալ բառեր
բարձրամտել բարձրամտորեն բարձրամտություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։