բարձրաշուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈʃukʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•շուք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. բարձր ու շքեղ, շատ շքեղ, մեծաշուք, պերճ ◆ Կին մը անցավ… թեթևաշարժ, բարձրաշուք արձանելի սրունքով. Ես հիմարի մը նման կըծկվելով կըմպեի։ (Վահան Թեքեյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս մեծաշուք
  2. տե՛ս մեծափառ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]