Jump to content

բարձրիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րիկ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. (ժղ․) բարձր բառի փաղաքշական ձևը
  2. Մուշ, Վան՝ բարձր տեղում, վերևում գտնվող, քիչ բարձր, բարձրադիր ◆ Աղետն այն զարհուր անցավ բարձրիկ քո դաշտով։ Եղիշե Չարենց ◆ Այն լուսին, բարձրիկ լուսին թող պլպըլա մեջ երկնքին։ (Հրաչյա Աճառյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]