բարյացապարտ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾjɑt͡sʰɑˈpɑɾt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեացապարտ
վանկեր՝ բար•յա•ցա•պատ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- նա, որին մարդիկ պարտական են կատարած լավությունների, գործերի համար, երախտիք ունեցող, երախտավոր, բարիքներ գործող ◆ Կարո՞ղ եմ միթե մոռանալ, որ ես Սևադայի, իմ բարյացապարտ ազգակցի տունն ավերեցի։ (Մուրացան)
- բարիքների դիմաց պարտք, պարտական մնացած, երախտապարտ, բարիքներ, երախտիք ստացած
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս երախտապարտ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։