երախտապարտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾɑχtɑˈpɑɾt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•րախ•տա•պարտ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- մեկի երախտիքը չհատուցած, երախտիքի տակից դուրս չեկած ◆ Նա իսպառ զրկված է յուր երախտապարտ որդվոց ուշադրությունից։ (Պերճ Պռոշյան)
- երախտիքի համար իրեն պարտական, պարտավորված համարող, երախտագետ, երախտազգաց ◆ Բայց մենք նրան երախտապարտ ցույց պիտի տանք մեր սերն անհուն։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- շնորհապարտ, պարտական, բարյացապարտ
- տե՛ս երախտագետ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- երախտապարտ մնալ, լինել, դառնալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։