բացակայում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑkɑˈjum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ցա•կա•յում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բացակայելը, ներկա չգտնվելը, բացակա լինելը ◆ Տիկինն ավելի արագ զգաց իր անզգուշությունը, որով մատնեց իր անհանգստությունը երիտասարդի բացակայման առթիվ։ (Ակսել Բակունց)
  2. գոյություն չունենալ, չլինելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]