Jump to content

բացահայտիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑhɑjˈtit͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բացայայտիչ

վանկեր՝ բա•ցա•հայ•տիչ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

Ածական

  1. (քրկն․) նախադասության երկրորդական անդամ, լրացում, որ ցույց է տալիս լրացյալի ով կամ ինչ լինելը ◆ Բացահայտիչը դրվում է այն հոլովով, ինչ հոլով որ ունի բացահայտյալը։
  2. (հնց․) բացահայտող

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. բացահայտող, բացահայտող բառ, հայտնիչ, մեկնիչ բառ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։