բացահայտիչ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑhɑjˈtit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բացայայտիչ
վանկեր՝ բա•ցա•հայ•տիչ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
Ածական
- (քրկն․) նախադասության երկրորդական անդամ, լրացում, որ ցույց է տալիս լրացյալի ով կամ ինչ լինելը ◆ Բացահայտիչը դրվում է այն հոլովով, ինչ հոլով որ ունի բացահայտյալը։
- (հնց․) բացահայտող
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- բացահայտող, բացահայտող բառ, հայտնիչ, մեկնիչ բառ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։