բացառիկություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑrikutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ցա•ռի•կութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) բացառիկ լինելը, բացառիկ հատկություն ◆ Բանաստեղծը որոշ դրվագներում կորցնում է չափի զգացումը և հերոսին օժտում բացառիկության այնպիսի գծերով, որոնք հարվածում են ճշմարտացի պատկերմանը։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. արտակարգություն, արտասովորություն, անկրկնելիություն, եզակիություն (բացառիկ, արտակարգ լինելը)
  2. առանձնակիություն (բացառիկ, առանձնակի լինելը)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։