Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ցա•ռի•կութ•յուն

Ստուգաբանություն

(նորբ․) բացառիկ լինելը, բացառիկ հատկություն ◆ Բանաստեղծը որոշ դրվագներում կորցնում է չափի զգացումը և հերոսին օժտում բացառիկության այնպիսի գծերով, որոնք հարվածում են ճշմարտացի պատկերմանը։

արտակարգություն, արտասովորություն, անկրկնելիություն, եզակիություն (բացառիկ, արտակարգ լինելը)
առանձնակիություն (բացառիկ, առանձնակի լինելը)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ oneness գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ редкость (ru) ‎(redkostʹ), исключительность (ru) ‎(isključitelʹnostʹ), феноменальность (ru) ‎(fenomenalʹnostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։