բացասականություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑsɑkɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բացասականութիւն

վանկեր՝ բա•ցա•սա•կա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լատ․ negatio` «ժխտում»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) (բժշկ․) հոգեկան խանգարման ախտանիշ, որի ժամանակ հվանդը անիմաստ դիմանադրում է արտաքին ազդեցություններին, հրաժարվում է ցանկացած խնդրանքը կատարելուց (պասիվ նեգատիվիզմ) կամ անում լրիվ հակառակը (ակտիվ ներգատիվիզմ)
  2. բացասական, մերժողական լինելը ◆ Հեգելը խորապես իրավացի էր, երբ «ներքին բացասականությունը» անվանում էր զարգացման շարժիչ ուժ։
  3. բացասական, աննպաստ լինելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ժխտելիություն, նեգատիվիզմ
  2. ժխտականություն, ժխտողականություն, մերժողականություն
  3. աննպաստություն, անբարենպաստություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։