բացասել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ցա•սել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. մերժել, չընդունել,
  2. հերքել, հակառակ դուրս գալ ◆ Բայց նա անմիջապես բացասեց ինքն իրեն։
  3. ժխտել, իբրև հակադրություն մի բան վերացնել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. մերժել, բացարկել (չընդունել)
  2. հերքել
  3. ժխտել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. փաստերը բացասել

Աղբյուրներ[խմբագրել]