բեգյուման

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բե•գյու•ման 

  1. Մուշ, Վան՝տե՝ս անգյուման ◆ Արսև վկա, որ չգիտեմ, բեգյուման եմ։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Ընդից հետո էր ... էն տղես ել կորավ բեգյուման: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։