Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)•զել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Արարատյան, Կարին, Ղարաբաղ՝ (ժղ․) խեթկել, մի սուր բանով խթել, հրել ◆ Սերգոյի չախալ կնիկն էլ ջրի ճամփին նրան պատահելիս բզում էր կոխքի կանգնածներին ու ծիծաղում։ Սահակ Ամատունի ◆ Նա բզեց կարմիր եզան կողքը։ (Րաֆֆի)
(փխբ․) դրդել, հրել, թելադրել մի բան անելու, հրահրել
(գվռ․) ծայրը հանել, ծայրը սրել
(փխբ․) խրատել, հորդորել ◆ Պտի գնայինք, անհավատ խանին բզեինք, որ գաք գեղը արնեկոլոլ անեք։ (Պերճ Պռոշյան)
Խարբերդ, Մուշ՝ պատռել
Խոտուրջուր՝ տոթից ազդվել ◆ Կովերն վերա բզեին։ (Մ․Հաճյան)
Ղարաբաղ՝ ամբաստանական, զրպարտչական հոդված գրել ◆ Սրան-նրան բզում ա։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ prod գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пырять (ru) ‎(pyrjatʹ), пирнуть (ru) ‎(pirnutʹ), тыкать (ru) ‎(tykatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։