Jump to content

բինա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բի•նա 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. Ղարաբաղ՝ ամառանոցներում՝ յայլաղներում ամառային բնակավայր ◆ Թնդում է զվարթ աղմուկը բինի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բոշի տղամարդը բինումը նստած՝ գործում է մինչև երեկո մաղ ու խախալ, սալա ու հառաթափա։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. բույն, որջ ◆ Գող-ավազակի բինեն էստի է։ (Գարեգին Սևունց)
  3. Թբիլիսի՝ (հնց․) բնակվելու տեղ, բնակատեղ, տուն, տեղ ◆ Իմ բինեմեն ավարա էլա։ (Գարեգին Սևունց)
  4. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ շենքի հիմքը, հիմք ◆ Տեսնում ա՝ էս ա մին քոռ օշափ կաղնալ ա բինան։ ՀժՀք
  5. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ (փխբ․) ծագումը, տոհմը ◆ Ազգին բինան խարաբ ա։
  6. յայլաղներում, տվյալ համայնքի զբաղեցրած վայրը
  7. վրան
  8. (հվքկն․) վրանների խումբ, վրաններ
  9. (գվռ․) խաղերի մեջ, հակառակ կողմի հարձակումից ազատ տեղ, բերդ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. բինա բռնել -
    1. բնակալել, բնակություն հաստատել ◆ Հեռու գեղերից էկել, քաղաքումը բինա են բռնել։
    2. որևէ բանի հիմք հանդիսանալ ◆ Հառամ փուղը բինա չի բռնի։
  2. բինա դնել - տեղավորվել, հիմնավորվել ◆ Օրթաճալու բողազումը գնացին ու բինա դրին մեր ղասաբնիրը։ (Գարեգին Սևունց)
  3. բինա ընկնել - հիմնադրվել, հիմնավորվել ◆ Ինչ Երևանը բինա էր ընկել, կարելի ա էդ օրը, էդ տեսարանը չէր տեսել։ (Խաչատուր Աբովյան)
  4. բինա գցել - մի տեղ հաստատվել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]