Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)•նա•կալ

Ստուգաբանություն

մեկի բնակություն հաստատած տեղը, բնակատեղի ◆ Նրա բնակալը Ապարանն է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Գորիս՝ հավաբնի մեջ թողաշ մեկ ձուն, որի վրա նստելով՝ հավը ձու է ածում, տե՛ս բունկալ ◆ Հավաբնում մի ձու միշտ բնակալ են թողնում։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Ձվերը որ բերիր, բնկալ թողի՞ր։ Սահակ Ամատունի ◆ Առանց բունկալի հավերը դժվարությամբ կածեն։ Ահ
ձագերին խնամող թռչուն
այն տեղը՝ամանը, որի մեջ դրվում է բնկալ ձուն ◆ Բնկալը դատարկ ա։
Ակն՝ (փխբ․) կանխավճար

Բաղադրյալ բառեր
բնակալել բնակալում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ птица, насиживающая яйца (ru) ‎(ptica, nasiživajuščaja jajca) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։