Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)•նա•փի•լի•սո•փա•յութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բնության մասին ավարտուն սիստեմ հիմնելուն ձգտող ուսմունք, որ հիմնվում է ոչ թե փորձառական գիտոությունների տվյալների, այլ մտահայեցողական դրույթների վրա (նատուրփիլիսոփայություն)

Բաղադրյալ բառեր
բնափիլիսոփա բնափիլիսոփայական

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ natural philosophy գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ натурфилософия (ru) ‎(naturfilosofija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։