Jump to content

բնույթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բնոյթ վանկեր՝ բ(ը)•նույթ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

<հուն. charakter-հատկանիշ

Գոյական

  1. առանձնահատկություն, յուրահատկություն, հատկություն  Մարցա ջրի բնույթը նա ուսումնասիրել էր շատ մանրամասն: (Ակսել Բակունց)  Իրանի և Ռուսաստանի ստորագրած համաձայնագրի բնույթը հիմնականում տնտեսական է: Մամուլ «Armenpress»  Տուժող կողմը կասկածներ ունի, որ նշված անձը փոխել է իր տեղեկության բնույթը: Մամուլ «168.am»  Պաշտոնական բնույթ ընդունել:  Հասարակական հարաբերությունների բնույթը:
  2. էություն, բորոշ հատկանիշ, որակ
  3. (հնց․) բնավորություն

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. առանձնահատկություն, յուրահատկություն, հատկություն, բնություն (որևէ բանի առանձին հատկություն) (ժղ․)
  2. էություն, որակ (էական հատկանիշ)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. բնույթ կրել - մի բանի կերպարանք ունենալ, մի բանի տպավորություն թողնել, դրսևորել որպես մի բան  Ամբողջ երկրում մասսայական բնույթ էին կրում շաբաթօրյակները: (Անահիտ Սահինյան)  Լուրջ բնույթ կրել:
  2. բնույթ ունենալ - նունն է` բնույթ կրել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։