բշտել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bʃtɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)շ•տել 

Ստուգաբանություն

Կապ ունի՞ հնդեվրոպական * bhei(s)-՝ * bhi- «խփել» արմատի հետ (պարզ չէ շտ-ի ծագումը)։

Բայ

1. բոթել, հրել, մշտել ◆ Հորեղբոր կանայք բշտում էին նրան, կճմթում, որ թողնի, մոտներից հեռանա։ Սահակ Ամատունի
2. (փխբ․) կոպտել, կշտամբել, հանդիմանել, սաստել ◆ Էհ, Ավան ամի, դու էլ դաղած կաշի ունես նրանց հետ, հա բշտում ես,— ասում էր մեկը։ (Ակսել Բակունց)
3. ուռչել, ուռուցք առաջանալ
4. մարմնի վրա բշտեր գոյանալ

Հոմանիշներ

1. բշտբշտել, բշտբշտորել, բշտոտել, բշտոտվել (մարմնի վրա բշտիկներ գոյանալ, բշտիկներով պատվել)
2. տե´ս հրել
3. տե´ս հանդիմանել

Արտահայտություններ

1. բշտի դեղ - տե´ս արոսախոտ
2. Ղարաբաղ՝ բշտի տալ - հրել, բոթել ◆ Պելին կզնվում, վրեննավը բշտի յա տամ։ ՀժՀք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ выскочить (ru) ‎(vyskočitʹ), высыпать (ru) ‎(vysypatʹ), упрекать (ru) ‎(uprekatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։