բոլոր

Հայերեն

«բոլորը» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [bɔˈlɔɾ]

վանկեր՝ բո·լոր 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * bhol-՝ * bhel- «փչել, ուռչել, բխել» արմատից (* bhol+-որ ածանց). հմմտ. հայերեն բլուր, միջին վերին գերմաներեն bole «բողբոջ», boln «հաստ, մեծ», հին վերին գերմաներեն ballo, գերմաներեն Ball «գնդակ»։

Դերանուն

ցույց է տալիս միատեսակ առարկաների, անձերի, երևույթների լրիվ ընդգրկումը

Ածական

1. Պոլիս՝ ամբողջ
2. Արարատյան, Մուշ, Պոլիս, Ջավախք, Սեբաստիա՝ շուրջը ◆ Օր բոլորս չէի աշե, խելքս գլխես կերթար։ Ահ ◆ Նա․․․ էնպես ա ծուլ-ծուլ լինում ճժի բոլորքովը, որ կասես թե միշտ ըմբշամարտ է եղել։ (Պերճ Պռոշյան)
3. (հնց․) ամեն
4. Մուշ՝ (հնց․) կլոր, շրջանաձև, բոլորշի
5. տե՝ս բոլորք
6. հոդով` բոլորը (ս, դ), ամենքը
7. ամբողջը ինչպես գումար, ընդամենը

Կապ

1. (հզվդ․) շուրջ

Գոյական

1. Արարատյան, Կարին՝ կավե բոլորաձև աման՝ թթու պահելու համար
2. Ագուլիս, Պոլիս, Սասուն՝ (ծծկ․) դրամ, փող ◆ Քանի բոլորի կապեցիք։ (Կարապետ Գաբիկյան)

Հոմանիշներ

1. բոլորաբուխ, բոլորագիծ, բոլորագույն, բոլորադեմ, բոլորազարդ, բոլորալուսին, բոլորածալք, բոլորածեփել, բոլորածիր, բոլորակ, բոլորակածիր, բոլորակաձև, բոլորակածևություն, բոլորակատար, բոլորակար, բոլորակել, բոլորակերտ, բոլորոկի, բոլորոկություն, բոլորաձև, բոլորաձևություն, բոլորաձույլ, բոլորամասն, բոլորանվեր, բոլորաշարել, բոլորաշեն, բոլորաշուրջ, բոլորոպատ, բոլորապատել, բոլորապես, բոլորապտույտ, բոլորատես, բոլորատեսակ, բոլորաշավարան, բոլորափայլ, բոլորբան, բոլորել, բոլորկտուր, բոլորշի, բոլորովին, բոլորպատ, բոլորվանքի, բոլորվել, բոլորտել, բոլորտիք, բոլորություն, բոլորուղի, բոլորփոկ, բոլորք, բոլորքոլ
2. ամբողջ, ողջ, ամեն, ամենայն, բովանդակ, հանուր, համայն, համակ, համորեն, ընդհանուր, սպուռ, սպառսպուռ (հնց․)

Արտահայտություններ

1. Խոտուրջուր՝ բոլոր ածել - ամփոփվել
2. բոլոր-մոլոր - ընդամենը ◆ Բոլոր-մոլոր հազիվ քսան մարդ լինեին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ all գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ все (ru) ‎(vse), весь (ru) ‎(vesʹ), вся (ru) ‎(vsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։