Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բոշայ

վանկեր՝ բո•շա

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Արարատյան, Բալու, Էվերիկ, Թբիլիսի, Կարին, Ղարաբաղ, Մուշ, Պոլիս, Սեբաստիա, Վան՝ (ժղ․) գնչու ◆ Գնչուների ցեղերից երեքն են թափառում հայ աշխարհի գյուղերումը — հայ բոշեքը, մթռուբները և ջինգյանեքը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Վենց վեր բոշա ըլես, էթքան ման կյալ կըլի՞։ (Ձեռագիր)
Խոտուրջուր՝ (փխբ․) մուրացկան, մուրող ◆ Կողբա քարը շուշա է, միջի մարդը բոշա է։ Աշոտ Հովհաննիսյան
(փխբ․) պնդերես, աներես ◆ Ի՞նչ բոշա բան ես։ (Ձեռագիր)
Բալու՝ համառ, իր ասածի կին

բոշի երես - աներես, անպատկառ ◆ Բոշի երես ունիս,— ասում են մեզանում պնդերես մարդին։ (Պերճ Պռոշյան)
Սեբաստիա՝ բոշի էրիկ - անգործ, ծույլ, անաշխատասեր ◆ Բոշի կնիկ կվաստակի, բոշի էրիկ նստած կուտի։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Սեբաստիա՝ բոշի խախա - սպիտակ ու սև փետուրներով և երկար պոչով թռչուն
բոշի տոպրակից ընկած - խիստ աներես, անամոթ
բոշից փաշա չի ըլի - մուրացիկը աղա չի լինի

Բաղադրյալ բառեր
բոշայական բոշայություն բոշայերեն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ цыган (ru) ‎(cygan), цыганка (ru) ‎(cyganka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։