Jump to content

բութ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [boot]

վանկեր՝ բութ 

բութ1

[խմբագրել]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * bhu-t-՝ * bhau-, bhu- «խփել, հրել» արմատից. հմմտ. լատիներեն confuto «խառնել», գոթերեն baus «խուլ, համր», դանիերեն but «բթացած»։

Ածական

  • ծայրը՝ բերանը հաստ, ոչ սուր
  • ոչ սրածայր, ոչ նեղ, լայն կամ հաստ
  • ոչ ուժգին, որ սուր (փխբ․)
  • անընդունակ, մոտավորապես տկար
  • անարտահայտիչ, ոչ իմաստալից (փխբ․)
  • անտարբեր, անկարեկից (փխբ․)
  • տրոհության նշան, որ գործածվում է թվարկությունից՝ բացատրությունից և այլն առաջ (քրկն․)
  • (խոհր․) տե՛ս անսայր
Հոմանիշներ
[խմբագրել]
  • բթամատ, պպի, բուշ, բույթ, մեծ մատ
  • գուլ, կույր (ծայր, սայր)
  • բթամիտ
  • կուզ
  • նշան
  • բթանշան (լեզվբ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]

բութ2

[խմբագրել]

Գոյական

  • Զեյթուն՝ ձեռքի ու ոտքի կարճ ու հաստ մասը, բթամատ
  • Ագուլիս՝ մատ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]
  • (լեզվբ․) բթանշան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]
  1. բթին ընկնել - համառել, կողի ընկնել ◆ Ասեց՝ գնա, արտը ջրա, բթին ընկավ, չգնաց։ Սահակ Ամատունի
  2. Մալաթիա, Սեբաստիա՝ բթները բռնվել -
    1. շփոթվել, շվարել, կարկամել
    2. զայրանալ
  3. բթների վրա ընկնել, բթների վրա գնալ - մի բանի հասնելու համար ճիգ ու ջանք թափել
  4. Սեբաստիա՝ բթնցի կռած -
    1. բտած, գիրուկ
    2. ամուր լցրած, սեղմած ◆ Պանիրը տիկին մեջ բթնեցի կռած է։ (Կարապետ Գաբիկյան)
  5. բութը բողազը կռել, բութը բողազը կոխել - սաստիկ նեղել, թույլ չտալ խոսել ◆ Հարսը կեսրոջ բութը բողազն է կոխել։ (Կարապետ Գաբիկյան)
  6. Ղարաբաղ՝ բութնը պկին դեմ տալ - ստիպել, հարկադրել, բկին չոքել
  7. Բաղեշ՝ բութ ու կրունկ դնել -

բութ3

[խմբագրել]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. Արարատյան՝ սապատ, կուզ ◆ Բութը շալակած ման է գալիս։ (Հրաչյա Աճառյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
  • Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։