Jump to content

բռնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«բռնել» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. բռի՝ ափի մեջ առնել
  2. ձեռքում ունենալ՝ պահել
  3. սկսել ◆ Թաքավորը հարսանիք բռնեց, օխտը օր, օխտը քշեր հարսնիք արավ։ ՀժՀք ◆ Աչքերը բան չէր տեսնիլ իրիկնահացիցը բռնած։ (Պերճ Պռոշյան)
  4. ուժով ձեռքը գցել մի բանից ու բաց չթողնել
  5. մեկին՝ մի բան ձեռքով պահել՝ զսպել
  6. ձերբակալել, կալանավորել, կալանքի՝ արգելքի ենթարկել ◆ Գողին բռնել են։
  7. որսալ ◆ Կեցցե կատու, որ իր փորի համար մուկ է բռնում: (Միքայել Նալբանդյան)
  8. թռչող՝ նետվող իրը՝ առարկան օդում իր ձեռքն առնել, օդում որսալ
  9. վերցնել, ընդունել, ստանալ ◆ Բռնիր էս գիրքը ու կարդա։
  10. գրավել, զբաղեցնել, իր տրամադրության տակ վերցնել ◆ Դիրք բռնել:
  11. գտնել, պատահել, հանդիպել ◆ Այդ մարդը որտեղ ինձ բռնում է, իր գրքի մասին է խոսում։
  12. զսպել, չափավորել ◆ Հազիվ էր կարողանում ինքն իրեն բռնել: Ստեփան Մալխասյանց
  13. ազդել, ներգործել ◆ Գինին շատ շուտ բռնեց նրան։
  14. կապել, արգելել ◆ Ջրի առաջը բռնել:
  15. մի բանի մակերևույթը պատել՝ կապել ◆ Կաթի երեսին սեր է բռնել:
  16. վարձել, ծառայության վերցնել ◆ Ծառա բռնել: ◆ Մարդ բռնեց, որ պատը շարեն։
  17. հայտնաբերել, երևան հանել ◆ Սուտը բռնել:
  18. գաղտնապես իմանալ՝ իրազեկ դառնալ՝ լսել՝ ձեռք բերել ◆ Գաղտնի գրագրությունները բռնեցին:
  19. ձեռնարկել, սկսել ◆ Գործ բռնել:
  20. համարել, ընդունել իբրև մի բան ◆ Ամեն մարդու մեկ մի բռնիր:
  21. տարածվել, ծավալվել, լցնել, պատել ◆ Ծուխը սենյակը բռնեց:
  22. փռվել, ծածկել, պատել ◆ Զորքը բռնել էր ամբողջ դաշտը։
  23. թթու դնել, պատրաստել, սարքել ◆ Թթու բռնել։ Հինգ օրվա պաշար բռնեց: ◆ Այս տարի երեք տեսակ թթու եմ բռնել։ (Հրաչյա Աճառյան)
  24. ընդունել, լսել, ունկնդրել ◆ Ռադիոհաղորդումը բռնել:
  25. մեկի դիմացը՝ երեսին՝ աչքերի առջևը մի բան պահել՝ ցույց տալ ◆ Հրացանը դեմս մի բռնիր:
  26. անցումը՝ մուտքը կամ ելքը փակել ◆ Պարտիզանները բռնեցին կիրճի մուտքը։
  27. չափը՝ ծավալը ևն որոշել՝ սահմանել՝ նախատեսել ◆ Երրորդ հարկը պետք է մի մետր բարձր բռնել ԲԿ
  28. ընտրել՝ ընդունել մի ուղղություն ◆ Քաղաքի ճանապարհը բռնել:
  29. ընկալել, զգալ, որսալ ◆ Մարդուս շուրջը մի բան կա, որ մենք հինգ զգայարանքով չենք կարողանում բռնել: Ռափայել Պատկանյան
  30. պատել, համակել, արծարծվել, բորբոքվել ◆ Դողը՝ երկյուղը՝ բարկությունը բռնեց:
  31. Ագուլիս, Ղարաբաղ, Պոլիս՝ համապատասխանել, հարմարվել, պատշաճել, համեմատ լինել ◆ Գործը խոսքին չի բռնում: Երկու շենքերի անկյունները բռնում են իրար։ ◆ Մարդ ու կնիկ իրար բռնել են։
  32. արմատակալել, կպչել ◆ Տնկած ծառը բռնել է:
  33. մեկին՝ մի բանի ապավինել ◆ Ինձնից բռնեցեք, խորտակված մարդիկ։ (Ավետիք Իսահակյան)
  34. (ժղ․) ըմբշամարտել, կոխ բռնել, կոխ մտնել
  35. կազմում է բազմաթիվ հարադրություններ և դարձվածներ, որոնք տրվում են առաջին բառերի տակ
  36. Սեբաստիա՝ գործածել ◆ Աս գոգնոցս ամենավուր բռնեմ կոր։ (Կարապետ Գաբիկյան)
  37. Բաղեշ՝ ընդունել, լսել ◆ Ճոջի խոսք ով օր չպռնե, հըմեն անգամ գլուխ քարին կառնե։ ՀժՀք
  38. Բաղեշ՝ դիպչել ◆ Կայնիր, ես առնիմ նետ-աղեղ, կայնիմ տուռ, գալուն պես դըրբ մի զարկիմ, կամ պռնե, էտ էլ իմ բախտ։ ՀժՀք

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. առնել, ճանկել (ժղ․), չանթել, չաթել,
  2. պահել
  3. արգելել, արգելակել, զսպել, պահել, վեր ունել (գվռ․)
  4. որսալ
  5. վերցնել, ընդունել, ստանալ
  6. գրավել, զբաղեցնել
  7. ներգործել, ազդել
  8. պատել, կապել, առնել
  9. վարձել
  10. հայտնաբերել, բացահայտել, Երևան հանել
  11. սկսել, ձեռնարկել, ձեռնամուխ լինել
  12. տարածվել, ծավալվել, լցվել, պատել
  13. փռվել, ծածկել, պատել
  14. պատրաստել, սարքել
  15. ընդունել, լսել, ունկնդրել
  16. փակել
  17. սահմանել
  18. ընդունել, դիմել
  19. համակել, բորբոքել, պատել, համապատասխանել, պատշաճել, հարմարվել
  20. արմատակալել, կպչել
  21. ապավինել
  22. տե՛ս ձերբակալել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]