գազայրոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑzɑjˈɾɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գա•զայ•րոց
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- բնական կամ հեղուկ գազով վառվող փոքրիկ ու թեթև սարք (գազօջախ) ◆ Գազայրոցը վառելու համար բավական է վառած լուցկին մոտեցնել այրիչին (Մամուլ)
- նույնն է գազավառ
- (խոհր․) տարողություն՝ հաստ պատերով, որում լցված գազն օգտագործվում է ինչպես բնական գազը /սննդամթերքներ ջերմամշակելու, ջուր, հեղուկ տաքացնելու և այլ նպատակներով
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։