Jump to content

գազել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•զել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

< газель < արաբ․ gazāl < газель < ֆր․ gazelle < արաբ․ gazal, ծագել է հյուսաֆրիկյան արաբական ghzl բառից, որը նշանակում է մանվածք։

Գոյական

  1. արևելյան քնարերգության մեջ մշակված երկտող տներով ոտանավոր, որոնք միահյուսվում են ամեն զույգ տողի վերջում կրկնվող ռեդիֆով ◆ Ես ջահել ժամանակ հիսուն հատ գազել էի գրել, բոլորն այրեցի ու թողեցի միայն մորս նվիրված գազելը։ Էմին Գևորգ ◆ Տերյանը հայկական քնարերգության մեջ համարձակորեն և վարպետորեն օգտագործեց ու կատարելության հասցրեց սոնետը, տրիոլետն ու գազելը: (Մամուլ) ◆ Գյուլստաններում բլբուլն էր երգում գազելներն անուշ։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. (կենդբ․) վիթ՝ Աֆրիկայում և Ասիայում հանդիպող այծքաղների խմբին պատկանող կենդանի՝ արագավազ, վայելչակազմ ◆ Լեռան գազելի ջինջ աչքերի պես հրեղեն էին աչքերը նրա։ (Գևորգ Էմին)
  3. Գորկիի ավտոգործարանում արտադրվող մարդատար և բեռնատար ավտոմեքենաների տեսակ
  4. ավտոմեքենայի տեսակի համար տե՛ս ԳԱԶԵԼ ◆ Նոյեմբերի 26-ին, ըստ ՀՀ ոստիկանության ՏՎ-ի, Վանաձոր-Դիլիջան ճանապարհին «ԳԱԶել» մակնիշի ավտոմեքենան դուրս է եկել ճանապարհի երթեւեկելի մասից, ընկել ձորը։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. երկտող
  2. տե՛ս վիթ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։