Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ɡɑˈzɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ գա•զել

Ստուգաբանություն

< газель < արաբ․ gazāl < газель < ֆր․ gazelle < արաբ․ gazal, ծագել է հյուսաֆրիկյան արաբական ghzl բառից, որը նշանակում է մանվածք։

Գոյական

արևելյան քնարերգության մեջ մշակված երկտող տներով ոտանավոր, որոնք միահյուսվում են ամեն զույգ տողի վերջում կրկնվող ռեդիֆով ◆ Ես ջահել ժամանակ հիսուն հատ գազել էի գրել, բոլորն այրեցի ու թողեցի միայն մորս նվիրված գազելը։ Էմին Գևորգ ◆ Տերյանը հայկական քնարերգության մեջ համարձակորեն և վարպետորեն օգտագործեց ու կատարելության հասցրեց սոնետը, տրիոլետն ու գազելը: (Մամուլ) ◆ Գյուլստաններում բլբուլն էր երգում գազելներն անուշ։ (Ավետիք Իսահակյան)
(կենդբ․) վիթ՝ Աֆրիկայում և Ասիայում հանդիպող այծքաղների խմբին պատկանող կենդանի՝ արագավազ, վայելչակազմ ◆ Լեռան գազելի ջինջ աչքերի պես հրեղեն էին աչքերը նրա։ (Գևորգ Էմին)
Գորկիի ավտոգործարանում արտադրվող մարդատար և բեռնատար ավտոմեքենաների տեսակ
ավտոմեքենայի տեսակի համար տե՛ս ԳԱԶԵԼ ◆ Նոյեմբերի 26-ին, ըստ ՀՀ ոստիկանության ՏՎ-ի, Վանաձոր-Դիլիջան ճանապարհին «ԳԱԶել» մակնիշի ավտոմեքենան դուրս է եկել ճանապարհի երթեւեկելի մասից, ընկել ձորը։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

երկտող
տե՛ս վիթ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ Gazelle գերմաներեն՝ Gazelle դանիերեն՝ Gazelle թուրքերեն՝ ahu իսպաներեն՝ gacela իտալերեն՝ gazzella հոլանդերեն՝ gazelle հունարեն՝ είδος αντιλόπης շվեդերեն՝ Gazelle պորտուգալերեն՝ gazela ռուսերեն՝ газель (ru) ‎(gazelʹ), газелла (ru) ‎(gazella) վրացերեն՝ gazelle ֆրանսերեն՝ gazelle

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։