Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•լա•րուն

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ գալար, վերջածանց՝ -ուն:

գալարվելու հատկություն ունեցող ◆ Այնտեղ, վո՜հ այնտեղ, զերթ օձ գալարուն կանաչ դաշտերով սահում է Քասախ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
շատ գալարված՝ գալարվող
ոլորուն, ոլորապտույտ, ոլոր-մոլոր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ sinuous գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ВИТОЙ (ru) ‎(VITOJ), ИЗВЫТЫЙ (ru) ‎(IZVYTYJ), ИЗВИЛИСТЫЙ (ru) ‎(IZVILISTYJ), ИЗГИБИСТЫЙ (ru) ‎(IZGIBISTYJ), ВЬЮЩИЙСЯ (ru) ‎(VʹJuŠčIJSJa) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։