Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•հա•ժա•ռանգ

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ գահ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ ժառանգ:

թագավորի այն որդին, որը պետք է հաջորդի հորը որպես թագավոր ◆ Աշոտ թագավորը և Արաս գահաժառանգը հրասայսլ են… հարգել այդ խնդրում Գագիկ թագավորի կամք։ (Մուրացան) ◆ Մուշեղ սպարապետն ու գահաժառանգ Պապը խնդրում են դիմանալ մի փոքր էլ և իրենք օգնության կհասնեն։ Ստեփան Զորյան
ընդհանրապես` այն մարդը, որ պիտի ժառանգի գահը

Բաղադրյալ բառեր
գահաժառանգություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ crown heir գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։