գահավորակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑhɑvɔˈɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գա•հա•վո•րակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ gah-var(-ak):
Գոյական
- մեծ ու փափուկ բազմոց նստելու և պառկելու համար, դիվան ◆ Պատերի երկարությամբ դրված էին պարզ գահավորակներ։ Ստեփան Զորյան
- (պատմ․) հովանի ունեցող թագավորական պատգարակ, դեսպակ ◆ Երբ թագուհու գահավորակը մոտեցավ, նրանք իսկույն շարվեցան կարգով։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | գահավորակ(ը) | գահավորակներ(ը) |
| Սեռ. | գահավորակի | գահավորակների |
| Տր. | գահավորակի(ն) | գահավորակների(ն) |
| Հայց. | գահավորակ(ը) | գահավորակներ(ը) |
| Բաց. | գահավորակից | գահավորակներից |
| Գործ. | գահավորակով | գահավորակներով |
| Ներգ. | գահավորակում | գահավորակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։