Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•հե•րեց

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(պատմ․) գահով ավագ, ատյանում գլխավոր տեղը գրավող, գլխավոր ◆ Երկրի գերագույն իշխանությունը գտնվում էր գահերեց զորավար Դավիթ-Բեկի ձեռքին։ Սերո Խանզադյան
(փխբ․) սեղանի վերևը՝ գլուխը նստող ◆ Խաղամոլը ձեռքը գրպանը կդեգերեր հիմա, ուրիշներուն ձգելով սեղանը, որուն ատենով բախտավոր գահերեցն էր։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Բաղադրյալ բառեր
գահերեցական գահերեցություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ первоприсутствующий (ru) ‎(pervoprisutstvujuščij), сидящий во главе стола (ru) ‎(sidjaščij vo glave stola) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։