գահույք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑˈhujkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գա•հույք
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) բարձր անդունդի եզր
- արքայական գահ ◆ Ոսկեդուռ քյոշքում նստել է Չինգիզխանը փղոսկրե գահույքի վրա։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ի՞նչ է ուզում նա դալուկ շրթունքներով, Իր փա՞ռքն է ուզում, թե թագն ու գահույք։ Հովհաննես Թումանյան
- թախտ, մահճակալ
- դեսպակ
- պատվավոր աթոռ՝ բազկաթոռ ◆ Վարդանը ետ ընկավ և նստեց գահույքին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- բարձունք
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- գահ, բարձ
- թախտ, տախտ
- տե՛ս բազկաթոռ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | գահույք(ը) | գահույքներ(ը) |
| Սեռ. | գահույքի | գահույքների |
| Տր. | գահույքի(ն) | գահույքների(ն) |
| Հայց. | գահույք(ը) | գահույքներ(ը) |
| Բաց. | գահույքից | գահույքներից |
| Գործ. | գահույքով | գահույքներով |
| Ներգ. | գահույքում | գահույքներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։