գայթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑjtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գայթ
վանկեր՝ գայթ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * uəi-t(h)-՝ «պտտել», կամ uəik-t-՝ * uei- «պտտել, ծռել» արմատից, որ ունի տարբեր աճականներ և ածանցներ՝ երբեմն հայերենի մոտ իմաստներով. հմմտ. հին հնդկերեն vici, հունարեն ειαω՝ «նահանջել, զիջել», հին վերին գերմաներեն ueibōn «տատանվել, երերալ, անհաստատ լինել», լատիներեն vibro «երերալ, ճոճել, դողալ» (< * uei-, * ueib-): Համեմատությունը հնդեվրոպական * g՛hē(i)- «դատարկ լինել, պակասել» արմատի ձևերի հետ անհավաստի է հնչյունական նկատառումներով * g՛h-ն հանդես է գալիս քմայնացած ձևով, և անհավաստի է հայերեն գնալ ու հին վերին գերմաներեն gān «գնալ» համեմատությունը, եթե չենթադրենք * g՛h-ի ոչ քմայնացած տարբերակ)։
Գոյական
- սայթաքում, սխալ, մոլորություն, հանցանք, անկայունություն
գործածվում է միայն գայթ ի գայթ արտահայտության մեջ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- գայթ ի գայթ - գայթելով, գլորվելով, կաղիկաղ ◆ Գիշեր բարի, ըսավ Զաքեոս ու մխրճվեցավ գայթ ի գայթ՝ դիմացի փողոցին մեջ։ «Երևանյան օրեր»
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։