գայռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑjr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գայռ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպակա՝ * ursii- (* uerio-)` * (a)uer- «ջուր, անձրև, գետ» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն var, vari «ջուր», ավեստերեն var- «անձրև», ալբաներեն hur-dhe «ջրափոս, ճահիճ», կիմրերեն gwer «ճրագու», լատիներեն urina «մեզ», հին իռլանդերեն vari «հեղուկ, ջուր»։
Գոյական
- (գրք․) կեղտոտ, գարշահոտ ցեխ
- կեղտ, աղբ, ապականություն
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս ցեխ
- աղտեղություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։