գանձ

Հայերեն

• ՄՀԱ^(key): [ɡɑnd͡z]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գանձ 

գանձ1

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից (մեդերենի՞ց). հմմտ. հին պարսկերեն ganza-, միջին պարսկերեն ganĵ:

Գոյական

1. թանկագին իրեր (փողի ակնեղենի և այլն) ամբողջություն
2. դրամական հարստություն
3. գետնի մեջ կամ թաքստոցում պահած հարստություն
4. երկրի (հողի, ծովի անտառների) ընդերքի հարստություն
5. (փխբ․) ունեցվածք, հարստություն
6. (փխբ․) հարստության աղբյուր
7. (փխբ․) հոգեկան մշակութային արժեքներ՝ հաստություն
8. (փխբ․) մեծ արժեք ներկայացնող՝ թանկագին կամ հազվագյուտ բան
9. (խսկց․) մեկին շատ սիրելի՝ թանկագին անձ
10. (փխբ․) մարդու՝ երևույթի և այլնի շատ դրական բնորոշ հատկություն՝ կարողություն

Հոմանիշներ

1. հարստություն, գանձեղեն
2. ունեցվածք, սեփականություն, ինչք, ունեցած-չունեցած (ժղ․)

Արտահայտություններ

1. գանձ կապել - հարստություն հավաքել(հնց․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gem գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сокровища, клад, казна, состаяние վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

գանձ2

Գոյական

1. (գվռ․) խաղողի վազի արմատների վերևի (բնի մոտի) թելերի փնջերը, որոնք էտելիս կտրում-թափում են

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

գանձ3

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ պարսկերեն ganĵ (հայկական գանձ բառի ձևն ստացած):

Գոյական

1. (եկեղ․) պատարագի վերջում երգվող կրոնական երգ

Հոմանիշներ

1. երգ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։