գառնանման
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑrnɑnˈmɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գառ•նա•ն(ը)•ման
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- գառան նման
- հեզաբարո, խոնարհ (փխբ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- խոնարհ, մեղմ, մեղմիկ, հեզիկ, հեզուկ, անսացող, հեզահամբույր, հանդարտ, հեզաբարո, քաղցրաբարո, դյուրաբարո, գառնաբարո, հանդարտաբարո, հրեշտակաբար, դյուրահամբույր, բարեհամբույր, դյուրահաճ, դյուրահավան, դյուրահաշտ, քաղցրահամբույր, հեզահոգի, հեզախոնարհ, հեզամիտ, խոնարհամիտ, գառնամիտ, գառնան հրեշտակ (փխբ․), (ժղ․)՝ աղու, գառ, գառնուկ, վարվուկ, ցածուկ, ցածուն, Աստծու գառ
- հլու հնազանդ, ծառայամիտ, ստրկամիտ, զգայուն, սիրալիր, նըրբազգաց, դյուրազգաց, նրբալար, գգվական, գուրգուրական, փաղաքշական,
- գրգասուն, գիրգ, նրբասուն, փափուկ, նազուկ, նազուք, շարմաղ, շարմաղան, շարմաղանման, շարմաղուն, փմփուխ, փնփուխ, փմփխռկ, ճամփոս
- մեղմ, դուրեկան, հաճելի,
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։