գավառաբանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡɑvɑrɑbɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաւառաբանութիւն

վանկեր՝ գա•վա•ռա•բա•նու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. գրական լեզվի մեջ գավառական-բարբառային բառերի գործածություն
  2. գրական լեզվի մեջ գործածված գավառական բառ՝ բառաձև՝ քերականական ձև և այլն
  3. լեզվաբանության այն ճյուղը, որ ուսումնասիրում է բարբառնները
  4. (լեզվբ․) տեղային (գավառական) բարբառների, խոսվածքներին բնորոշ լեզվական այն երևույթները (բառ, դարձվածք, ասացվածք, քերականական ձևեր), որոնք ընդհանուր գրական լեզվին հատուկ չեն և որոնք երբեմն, հատկապես ոճական նպատակներով, օգտագործվում են գրական լեզվում համեմատության համար՝ բարբառայնություն
  5. տե՛ս բարբառայնություն
  6. տե՛ս բարբառային բառեր

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։