գավառագիտուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑvɑrɑɡiˈtun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաւառագիտուն
վանկեր՝ գա•վա•ռա•գի•տուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- գավառական գիտական, գավառում գիտունի համբավ ունեցող մարդ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- անգետ, տխմար, անտեղյակ, համբակ, անգիտակ, աղքատիմաց, աղքատամիտ, տկարամիտ, դատարկամիտ, նեղմիտ, կարճամիտ, համբակամիտ, թշվառամիտ, դատարկագլուխ, բոբիկ (փխբ․), (հզվդ․)աղքատիմաստ, նիհարամիտ, խեղճամիտ, փանաքիմաց, իմաստակ, գավառագիտուն, անգիտում, մտքակույր, գլուխը դատարկ, գլուխը դարամնով լիքը, դատարկ գլուխ, ընդվայրամիտ, խելքը խակ, թերահաս, թանակեր խոտ արածող, խոտը բերանին, կարճ խելք
- անուս, անուսում, անգրագետ
- հետամնաց, անզարգացած, սահմանափակ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։