գավառական

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɑvɑrɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաւառական

վանկեր՝ գա•վա•ռա•կան 

Ածական

1. գավառային, գավառին հատուկ
2. տվյալ լեզվի բարբառներին ու խոսվածքներին հատուկ
3. հետամնաց
4. գավառցի

Հոմանիշներ

1. գավառական, անզարգացած, անքաղաքակիրթ, անկուլտուրական, խավարամիտ, տգետ, գավառամիտ, գավառաբարո, գավառացի, հետամիտ, հետանկյալ, հետադիմական, հետամնաց, խավարամիտ, անառաջադեմ

Արտահայտություններ

1. գավառական բառարան - տվյալ լեզվի բարբառների ու խոսվածքների բառերն անփոփող բառարան
2. գավառական քաղաք
   1. գավառի գլխավոր քաղաքը՝ կենտրոնը (պատմ․)
   2. (հնց․) փոքրիկ հետամնաց քաղաք

Բաղադրյալ բառեր
գավառականորեն գավառականություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ provincial գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ провинциальный (ru) ‎(provincialʹnyj), провинциал (ru) ‎(provincial) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։