գետինք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɛtiŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գե•տինք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ երկրի երեսի շերտերը ◆ Սիրահար սիրտը թողնում է գետինք, սիրո թևերով թռչում է երկինք։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Երբ որ մի տարի, երկու տարի երկինքը կապվում է, գետինքն էլ չորանում է, էլ ոչինիչ չի տալիս։ (Ղազարոս Աղայան)
- երկրի ցամաք մակերևույթը, որի վրա քայլում ենք
- երկիր, երկրագունդ
- հող, հողային տարածությունը
- հատակ
- հիմք, հիմունք, հող (փխբ․) (արևմտհ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- բնահող, հողագետին (ժղ․), տափ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։