գումարտակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡumɑɾˈtɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գու•մար•տակ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց միջին պարսկերեն gumārtak «լիազոր, հանձնակատար, կուսակալ» բառը իմաստով զգալիորեն տարբերվում է. ենթադրելի է սկզբնական այլ իմաստ, որ պահպանել է հայերենը։

Գոյական

1. զորքի ստորաբաժանում, որ բաղկացած է մի քանի վաշտերից (բատալյոն)
2. (փխբ․) զորագունդ, զորախումբ
3. (փխբ․) մարդկանց խումբ, բազմություն
4. (հնց․) (բնստ․) վզին գցելու զարդ, մանյակ

Հոմանիշներ

1. զորագունդ
2. մանյակ, (արևմտհ․)՝ ճիտակ, ճրամպիտ, (հնց․)՝ քայռ, քայռամանյակ

Արտահայտություններ

1. արշավազորային գումարտակ
2. գումարտակի ավագ
3. երթային գումարտակ - պատերազմի ժամանակ ստեղծվող ժամանակավոր գումարտակ, որն ուղարկում է գործող բանակի համալրման համար

Բաղադրյալ բառեր
գումարտակային գումարտակապետ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ battalion գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ батальон (ru) ‎(batalʹon) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։