Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գրագիտութիւն

վանկեր՝ գ(ը)•րա•գի•տութ•յուն

Ստուգաբանություն

գրագետ լինելը
գրելու և կարդալու հմտություն
գիտելիքների որևէ բնագավառի նախնական՝ տարրական իմացություն ◆ Քաղաքական գրագիտություն:
վարպետություն, հմտություն (փխբ․)
գրականություն (արևմտհ․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ literacy գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ грамотность (ru) ‎(gramotnostʹ), грамота (ru) ‎(gramota), литература (ru) ‎(literatura), литературоведение (ru) ‎(literaturovedenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։