դամա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɑˈmɑ]

վանկեր՝ դա•մա 

Ստուգաբանություն

< ռուս․ дама

Գոյական

1. (խսկց․) տիկին, կին։
2. պարընկերուհի։
3. աղջիկ (թղթախաղում)։
4. հորիզոնական և ուղղահայաց գծերով 64 վանդակի բաժանված տախտակ, որի վրա խաղում են այդ խաղը՝ 46-ական տարբեր գույնի և ձևի քարերով խաղացվող։
5. այն քարը, որ հասնում է վերջին հորիզոնականին (1-ին կամ 8-րդ)։

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɑˈmɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դա•մա 

Գոյական

1. հորիզոնական և ուղղահայաց գծերով 64 վանդակի բաժանված տախտակ, որի վրա խաղում են
2. այն խաղը, որ խաղում են այդ տախտակի վրա երկու հոգի՝ 16-ական տարբեր գույնի կամ ձևի քարերով
3. այն քարը, որ հասնում է վերջին հորիզոնականին (1-ին կամ 8-րդ)

Հոմանիշներ

1. դամախաղ, տամ, դամախաղ
2. տե՛ս դամաքար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ dama գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ восточная игра на клеточной доске (ru) ‎(vostočnaja igra na kletočnoj doske), род шашек (ru) ‎(rod šašek), дамка (ru) ‎(damka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։