Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դառ•նա•շունչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

դառնություն՝ չարություն շնչող՝ փչող, դաժան, կատաղի ◆ Կաղապար:Ընդգծել մարդ։
դառնապես՝ սաստկությամբ շնչող՝ փչող, ցրտաշունչ ◆ Անցավ աշունը, անցավ և հայոց դառնաշունչ ձմեռը։ (Րաֆֆի) ◆ Իր մահաբեր թույնը թափելով սուլում էր դառնաշունչ քամին։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) դառնություններով՝ աղետներով լի ◆ Մեր պատմության դառանաշունչ, չար ու խորշակ գիշերում Ոնց է ծաղկել մեր քերթությունը հնամյա։ Եղիշե Չարենց

տե՛ս ցրտաշունչ
դառնալի, դառնալիր, դառնալից, դառնագին, դառնադաժան, դառնաշաղախ, դառնախիստ, դառնաղի, դառնադառը, դառնաթաթավ, դառնաթով, դառնասուն, դառնավետ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ жестокий (ru) ‎(žestokij), свирепый (ru) ‎(svirepyj), лютый (ru) ‎(ljutyj), суровый (ru) ‎(surovyj), печальный (ru) ‎(pečalʹnyj), трагический (ru) ‎(tragičeskij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։