դաստիարակություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑstjɑɾɑkutʰˈjun]


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաստիարակութիւն

վանկեր՝ դաս•տի•ա•րա•կու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. դաստիարակելը, դաստիարակվելը, անձի վրա կատարվող նպատակասլաց և սիստեմատիկ ներգործության պրոցես, որի նպատակը նրա աշխարհայացքի, բարոյական սկզբունքների ու վարքագծի, բնավորության ու կամքի, սովորությունների, ճաշակի և անձնային այլ գծերի ու հատկությունների ձևավորումն է
  2. բարեկրթություն, գիտելիքներ, հմտություններ, որոնք ձեռք են բերվում դաստիարակման միջոցով
  3. վարքուբանք, վարքագիծ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։