Jump to content

դավանանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաւանանք

վանկեր՝ դա•վա•նանք 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. որպես անառարկելի և անփոփող ճշմարտություն ընդունվող դրույթ կամ դրույթների ամբողջություն ◆ «Եղբայրություն, ազատություն» Այս լինի մեր դավանանք։ (Հակոբ Հակոբյան)
  2. դավանություն
  3. փիլիսոփայական կամ բարոյական գլխավոր՝ ղեկավար սկզբունք, որով մարդ առաջնորդվում է հավատամք
  4. (պաշտանվ․) տե՛ս դավանություն

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. կրոն, պաշտամունք, դավանություն, հավատալիք, հավատո հանգանակ եկեղեցի (փխբ․), (հնց․) դեն, քեշ
  2. դոգմա
  3. հավատամք, հանգանակ, կրեդո

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. կրոնական դավանանք

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։