Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաւանանք
Վանկեր դա•վա•նանք
Ստուգաբանություն [ խմբագրել ] Գոյական
որպես անառարկելի և անփոփող ճշմարտություն ընդունվող դրույթ կամ դրույթների ամբողջություն ◆ «Եղբայրություն, ազատություն» Այս լինի մեր դավանանք (Հակոբ Հակոբյան)
դավանություն
փիլիսոփայական կամ բարոյական գլխավոր՝ ղեկավար սկզբունք, որով մարդ առաջնորդվում է հավատամք
կրոն, պաշտամունք, դավանություն, հավատալիք, հավատո հանգանակ եկեղեցի (փխբ․) , (հնց․) դեն, քեշ
դոգմա
հավատամք, հանգանակ, կրեդո
Արտահայտություններ [ խմբագրել ]
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
դավանանք(ը)
դավանանքներ(ը)
Սեռ.
դավանանքի
դավանանքների
Տր.
դավանանքի(ն)
դավանանքների(ն)
Հայց.
դավանանք(ը)
դավանանքներ(ը)
Բաց.
դավանանքից
դավանանքներից
Գործ.
դավանանքով
դավանանքներով
Ներգ.
դավանանքում
դավանանքներում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
