դատապարտելի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դա•տա•պար•տե•լի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. դատապարտության արժանի◆ Ամեն մի երևույթ իր պատճառներն ունենալով, այս տխուր երևույթի մեջ էլ քննության առարկան և դատապարտելին ո՛չ թե ինքն երևույթը պիտի լինի, այլ պատճառը։ (Նար-Դոս)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. դատապարտիչ, դատապարտական, մեղադրելի, պարսավելի, պախարակելի, ամբաստանելի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]