դատարկաձեռն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɑtɑɾkɑˈd͡zɛrn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դա•տար•կա•ձե•ռ(ը)ն 

Ածական

1. ձեռքը դատարկ, դատարկ ձեռքով ◆ Եղբայրս ինձ տանում էր յուր հետ որսի, և ամեն անգամ ես դատարկաձեռն չէի մնում։ (Րաֆֆի)
2. ձեռնունայն, առանց որևէ արդյունքի

Հոմանիշներ

1. ունայնաձեռն, ընդունայնաձեռն, դատարկ, դափ-դատարկ, դառն ու դատարկ, ձեռքը դատարկ, դատարկ ձեռք, դատարկ ձեռքով, ձեռքը պարապ (արևմտհ․)
2. ձեռնունայն, անարդյունք
3. տե՛ս աղքատ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։