Jump to content

դատափետություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑtɑpʰɛtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դատափետութիւն

վանկեր՝ դա•տա•փե•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. դատափետելը, դատափետվելը◆ Այդպես էր պատահում, որ Գարեգինը, դեռևս նախադասությունը չավարտած, ձգում էր գրիչը և, ձեռքերը կրծքին ծալած, խորասուզվում յուր սեփական անձի դատափետության մեջ։ Լևոն Միրիջանյան ◆ Իր գոյությունը ամեն փորձանքե և ամեն դատափետութենե զերծ պահելու գաղտնիք գտեր էր (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. պախարակություն, մեղադրանք

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]