դատափետելը, դատափետվելը◆Այդպես էր պատահում, որ Գարեգինը, դեռևս նախադասությունը չավարտած, ձգում էր գրիչը և, ձեռքերը կրծքին ծալած, խորասուզվում յուր սեփական անձի դատափետության մեջ։ Լևոն Միրիջանյան◆Իր գոյությունը ամեն փորձանքե և ամեն դատափետութենե զերծ պահելու գաղտնիք գտեր էր (Գրիգոր Զոհրապ)
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
