դեղագիտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɛʁɑɡitutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դեղագիտութիւն
վանկեր՝ դե•ղա•գի•տու•թյուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- գիտություն, որն ուսումնասիրում է բուսական և կենդանական այն նյութերը, որոնցից դեղորայք են պատրաստում (ակոգնոզիա, ֆարմակոգնոզիա)
- դեղերի հատկությունների, կիրառությունների և մարմնի վրա նրանց ունեցած ազդեցության ուսումնասիրությամբ զբաղվող գիտություն, դեղաբանություն (ֆարմակոլոգիա) ◆ Միջնադարյան արևելքում ձևավորվեց դեղագիտությունը։ (Դասագիրք)
- (դղբն․) դիսցիպլինների համալիր է, ուսումնասիրում է բժշկության և անասնաբուժական պրակտիկայում կիրառվող դեղամիջոցների, դեղերի, պատրաստուկների որոնման, հայթայթման, մշակման, պատրաստման, ստանդարտացման, պահպանման և բացթողման հարցերը
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- դեղաբանություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։